Karadeniz Sözleri

Karadeniz, her bir köşesiyle bambaşka hikâyeler anlatan eşsiz bir coğrafyadır. Sarp dağları, coşkun denizi, mis gibi çay kokan tarlaları, horonla dolu yaylalarıyla Karadeniz, hem doğasıyla büyüler hem de insanına yansımış inatçı ve tutkulu bir karakteri bünyesinde barındırır. Aşağıda, Karadeniz’in ruhunu anlatan ve yürekleri ısıtan Karadeniz sözlerini bulabilirsiniz. Kendinizi Karadeniz’in hırçın dalgalarında kaybetmek, coşkusuyla bulmak isterseniz bu sözler tam size göre.

Karadeniz’in Ruhunu Yansıtan Sözler

Sen ne güzelsin Karadeniz, tıpkı bir aşk kadar derin, tıpkı özlemle beklenen sevgiliye kavuşma kadar özelsin.
Canım Karadeniz, seninle biraz ayrı kalacağız, maviliklerine bakmadan yaşamak zor olacak. Seni çok özleyeceğim, şimdilik hoşçakal.
Karadeniz kadar hırçın, yaylaları kadar inatçı bir yüreğim var. Gözüm kara, umudum coşkun...
Bazen Karadeniz gibi gürül gürül konuşur insan, bazen de dağlarına sinmiş sis gibi içine kapanır.
İki çay içmiştik Karadeniz’in harika manzarasında, sen üşümüştün, ben montumu sana vermiştim. Hatırlıyor musun o anları?
Karadeniz de gemilerim değil de, kara gözlerinde hayallerim battı.
Çay içelim birlikte, manzara Karadeniz’den, güzellik senden, çaylar benden olsun.
Yarının daha güzel olması, yeni günün yeni umutlar getirmesi dileğiyle... İyi geceler Karadeniz.

Hırçın Dalgaların ve Asi Rüzgârların Sözleri

Tıpkı Karadeniz gibiyim, bazen kabaran dalgalar gibi heyecanlı, bazen derinlerde saklı bir sessizlik gibi durgun.
Bir Laz atasözü der ki: “Yol gidenundur, peşinden ağlayamam. Yüreğum ahır değul, her öküzü bağlayamam.”
Karadeniz’in asi dalgalarında kaybolmak istiyorum; içimin karanlığını ancak senin çığlıkların bastırabilir.
Söyle Karadeniz sen söyle, onu çok sevmekten başka ne günahım oldu benim.
Bir Karadeniz atasözü daha der ki: “Herkesin damarına bas ama benimkinden zıplayarak geç!”
Stresten uzak, doğanın kucağında, horonların sesinde yeni bir güne uyanmak... İşte Karadeniz bu!
Sen anlat Karadeniz, ben anlatınca deli diyorlar. Anlat bizim oraları, anlat ki bilsinler dalgaların öfkesini.
Karadeniz sahiline vuran dalga kadar yalnızım bugün. Yakamozlar bile aydınlatmıyor içimin geceyi andıran karanlığını.

Karadeniz Aşkına Dair Sözler

Ben ne senden vazgeçerim bir tanem, ne de Karadeniz’den. Çünkü ikinizi de çok sevdim.
Gözlerindeki Karadeniz’de kaybolmak istiyordum, olmadı. Bana düşen gözlerinde değil, yokluğunda boğulmakmış.
Karadeniz doğasıyla insanı büyüler, havasıyla herkesi kendine aşık eyler. Tıpkı bir sevda gibi.
Seni çok özledim hırçın Karadeniz, huzur veren o yeşil manzaraların, çay kokulu tarlaların, sisli yaylaların olmadan soluk almak zor geliyor.
Karadeniz manzarasında çay içmedinse hâlâ yaşıyor sayılmazsın derler. O tadı almadan ömrümü tamamlamak istemem.
Karadeniz’de alıp verdiğim nefes bile aşka benziyor. Hırçın, tutkulu ve vazgeçilmez.

Karadeniz’de Güne Uyananlar İçin Sözler

Sabahın ilk ışıklarında Karadeniz’in kokusunu içine çekmek gibisi yok. Yeşilin ve mavinin bir arada olduğu en özel tablo bu!
İş bu Karadeniz sabahı... Sisler dağılırken, yüreğimdeki tüm dertleri denize bırakıyorum.
Horon sesleri yükselirken, dağlardan akan buz gibi sular bana “yeniden doğma” hissi veriyor.
Bir Karadeniz sabahında, çayırların mis kokusuyla uyanmak... Dünyalara değişmem bu mutluluğu.

Karadeniz’de Gurbet ve Özlem Sözleri

Seni bırakıp gitmek zorunda olduğum o gün, Karadeniz bir damla yaş düşürdü yüreğime. Şimdi, her dalga özlemi hatırlatıyor.
Gurbette çay içtim ama tadı yok. Karadeniz’im, senin manzaran olmadan çay bile eksik kaldı.
Uzaklardayım ama kalbim hep Karadeniz’de. Her sabah uyandığımda aklımda dağların, sislerin, o coşkun denizin resmi var.
Hasretim Karadeniz’e, hiçbir kelime tarif edemez şu burnumda tüten o toprak kokusunu.

Karadeniz İnsanının Kendine Özgü Sözleri (Laz - Trabzon - Rize Atasözleri)

Bir Laz atasözü der ki: “Yol gidenundur, peşunden ağlayamam; yüreğum ahır değul, her öküzü bağlayamam.”
Atmaca göğe açılırken Karadeniz uşağı da dağlara koşar. Biri yırtıcı, biri inatçı, ikisi de özünde aynı cesareti taşır.
“Herkesin damarina bas ama benimkinden zıplayarak geç” diyerek dik duran Karadeniz insanını anlatmaya kelimeler yetmez.
Ne demişler: “Anasının sütüyle adam olmayana sığır sütü ne etsin.” Karadeniz insanı sözünü esirgemez!

Karadeniz’de Horon ve Eğlence Sözleri

Horon teperken aklında dert kalır mı insanın? Kemençenin tınısıyla yorgunluk ne bilinir, ne duyulur...
Karadeniz'de eğlence denince akla horon gelir, kemençe sesinde ne de güzel coşar yürekler!
Horonu bilen bilir, bilmeyen de öğrenir Karadeniz’in koynunda. Çünkü burası inadın, sevdanın ve coşkunun memleketi.
Bir Karadeniz düğününde, horon halkasında el ele tutuşmak kadar keyifli bir şey varsa, o da çay eşliğinde kemençe dinlemektir.

Karadeniz ve Çay Bağımlılığı Sözleri

Bir Karadeniz’linin çay sevdası anlatmakla bitmez. Demlik boşalır, muhabbet dolup taşar yine doymayız.
Karadeniz manzarasına karşı içilen çayın tadı, başka hiçbir yerde yok. Dertler, o buğulu bardaktan süzülür gider sanki.
“Doldur bir bardak daha” derken hep Karadeniz’deyiz sanır insan. Çünkü burası çayın vatanı.
Karadenizli demek, çaydanlıktan bir senfoni dinlemek demektir. Sesi duyunca bile yüreğin ısınır.

Karadeniz'de Rüzgâr ve Koku Sözleri

Karadeniz rüzgârı, bazen yüzünüze bir tokat gibi vurur, bazense yüreğinize sıcacık dokunur.
Dağlardan inen rüzgârın getirdiği çam kokusu, Karadeniz’in imzası gibi. Bir kere içine çekince ömür boyu unutamazsın.
Kokusu buram buram çay, toprağı yayla serinliği... Karadeniz’den yükselen bu koku, en kalın hasret duvarlarını yıkar geçer.

Karadeniz Havası ve İnsan İnadı Sözleri

Karadeniz kızıyım ben. Umudumun bittiği yerde inadım başlar.
Karadeniz uşağı, bir şeye karar vermişse dağları yerinden oynatır ama geri adım atmaz.
Bu deniz niye hırçın? Çünkü Karadeniz insanı gibi inatçı, dediğim dedik ve coşkun!
Yağmur silesin yürekteki kiri, Karadeniz temizlesin zihinlerdeki nefreti. İşte huzur böyle bulunur.

Karadeniz’in Veda ve Özlem Sözleri

Seni bırakıp gitmem gerek Karadeniz, ama yüreğim hep senin maviliklerinde kalacak.
Veda etmesi zor bana. Dağlarına, denizine, çay bahçelerine... Dönüş yolunda gözyaşıma eşlik eden yine senin dalgaların.
Karadeniz, sen beni bağrına bastığın gün, anladım ki bu memleket bambaşka bir sevdaymış.
Elveda hırçın Karadeniz. İnadım, coşkum, umudum seninle var oldu. Dönerim bir gün, dönmezsem bile yüreğim sende kalsın.

Emre Darı Yazar