Karacaoğlan Şiirleri – En Güzel 15 Şiiri

Karacaoğlan 17. Yüzyılda yaşamış ünlü bir saz şairidir. Hayatı hakkında kesin bilgiler bulunmasa da Karacaoğlan birçok şiir üretmiştir.
Karacaoğlan Şiirleri – En Güzel 15 Şiiri

En Güzel ve Kısa Karacaoğlan Şiirleri

Aşık Edebiyatı’nın en önemli saz şairlerinden biri olan Karacaoğlan, 17. yüzyılda yaşadığı kabul edilen ve Çukurova - Toroslar yöresinde yetişmiş usta bir ozandır. Günlük konuşma diliyle, hece ölçüsü kullanarak yazdığı Karacaoğlan şiirleri; aşk, gurbet, doğa ve sıla temalarını sıklıkla işler. Gelin, gönülleri fetheden bu usta halk şairinin dilden dile dolaşan en güzel ve kısa şiirlerini birlikte okuyalım.

Karacaoğlan'ın En Güzel Şiirleri

1. Bir Ayrılık Bir Yoksulluk

Vara vara vardım ol kara taşa
Hasret ettin beni kavim kardaşa
Sebep ne gözden akan kanlı yaşa
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Nice sultanları tahttan indirdi
Nicesinin gül benzini soldurdu
Nicelerin gelmez yola gönderdi
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Karacaoğlan der ki kondum göçülmez
Acıdır ecel şerbeti içilmez
Üç derdim var birbirinden seçilmez
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Bir Ayrılık Bir Yoksulluk Şiiri

2. Elif

İncecikten bir kar yağar,
Tozar Elif, Elif deyi...
Deli gönül abdal olmuş,
Gezer Elif, Elif deyi...

Elif’in uğru nakışlı,
Yavrı balaban bakışlı,
Yayla çiçeği kokuşlu,
Kokar Elif, Elif deyi...

Elif kaşlarını çatar,
Gamzesi sineme batar.
Ak elleri kalem tutar,
Yazar Elif, Elif deyi...

Evlerinin önü çardak,
Elif'in elinde bardak,
Sanki yeşil başlı ördek,
Yüzer Elif, Elif deyi...

Karac’oğlan der ki ismim,
Överler her yan yüzümde,
İliklemiş düğmelerin,
Çözer Elif, Elif deyi...

Elif Şiiri

3. Ağacın Eyisi Özünden Olur

Ağacın eyisi özünden olur
Yiğidin eyisi sözünden olur
İl için ağlayan gözünden olur
Ağlama hey gözü yaşın sevdiğim

Yavrı keklik gibi kaynar eğlenir
Mis kokulu yağlar ile yağlanır
Sabah akşam türlü yazma bağlanır
Eğip geçer yeşil başın sevdiğim

Karacaoğlan der ki hoşça salınsın
Dursun yol üstünde bacı alınsın
Çözüver düğmeni göğsün görünsün
Nokta nokta benli döşün sevdiğim

Ağacın Eyisi Özünden Olur

4. Bir Kız Bana Emmi Dedi

Değirmenden geldim beygirim yüklü
Şu kızı görenin del'olur aklı
On beş yaşında kırk beş belikli
Bir kız bana emmi dedi neyleyim

Birem birem toplayayım odunu
Bilem dedim bilemedim adını
Albıstan yanaklı Türkmen kadını
Bir kız bana emmi dedi neyleyim

Bizim ilde urum olur uc olur
Sızılaşır bozkurtları aç olur
Bir yiğide emmi demek güç olur
Bir kız bana emmi dedi neyleyim

Karac'oğlan der ki n'olup n'olayım
Akan sularınan ben senden kaçayım
Sakal seni makasınan yolayım
Bir kız bana emmi dedi neyleyim

Bir Kız Bana Emmi Dedi

5. Evvel Allah, Ahir Allah

Evvel Allah, ahir Allah
Andan ulu gelmemiştir
Hak Muhammed'den sevgili
Hakk'ın kulu gelmemiştir

Sah-ı merdan idi adı
Cömert sofrasın kim kodu
Ali'ye aslanım dedi
Uyruk Ali gelmemiştir

Pir olmayan aşka gelmez
Koç olmayan kurban olmaz
Ecel gelse derman olmaz
Hakk'tan rıza gelmemiştir

Karac'oğlan der ki sözü
Evvel Allah, ahir Allah
Cümle cihan üstüne
Yâr olmayan gelmemiştir

Evvel Allah, Ahir Allah

6. Cennet Cehennem Yoktur Diyenler

Cennet cehennem yoktur diyenler
İl hakkını alıp haksız yiyenler
Al yesil konaktan hükm’eyleyenler
Dur bakalım canım beyler kalır mı

Karac’oğlan her cefayı biliyor
Sualciler yedi yerde soruyor
Yetmiş iki millet ar’ ya giriyor
Dur bakalım canım dağlar kalır mı

Cennet Cehennem Yoktur Diyenler

7. Bir Sofra İsterim

Bir sofra isterim kimse sermedik
Bir yayla isterim kimse konmadık
Bir güzel isterim yad el değmedik
Ellenmiş de bellenmişi n’ideyim

Severim güzeli nice olursa
Boyu uzun, beli ince olursa
Severim atımı dinçce olursa
Kovulmuşu yorulmuşu n’ideyim

Karacaoğlan der ki n’olup n’olayım
Verdiğine hayran olup durayım
Bulduğum pınarın gözü kuruyup
Bulanmış da durulmuşu n’ideyim

Bir Sofra İsterim

8. Üryan Geldim Yine Üryan Giderim

Üryan geldim gene üryan giderim
Ölmemeye elde fermanım mı var
Azrail gelmiş de can talep eyler
Benim can vermeye dermanım mı var

Dirilirler dirilirler gelirler
Huzur-ı mahşerde divan dururlar
Harâmî var diye korku verirler
Benim ipek yüklü kervanım mı var

Karac’oğlan der ki ismim överler
Ağu oldu bildiğimiz şekerler
Güzel sever diye isnat ederler
Benim Hak’tan özge sevdiğim mi var

Üryan Geldim Yine Üryan Giderim

9. Bana Kara Diyen Dilber

Bana kara diyen dilber
Kaşların kara değil mi
Yüzümü güldüren gelin
Gözlerin kara değil mi

Boyun uzun belin ince
Yanakların gonca gonca
Salıvermiş sanki sancı
Zülüfün kara değil mi

Hint’den Yemen’den çekilir
İner Bağdat’a dökülür
Türlü təşnə yâre ekilir
Biber de kara değil mi

Karac’oğlan der ki ismim
Anmam adını cismim
Sakal seni makasınan yolayım
Bir kız bana emmi dedi neyleyim

Bana Kara Diyen Dilber

10. Başlıksız

Karac’oğlan der ki bizi kayıran
İki canı birbirinden ayıran
Muhannet sofrasında karnın doyuran
İki elle zehir yemiş gîb’olur

Karacaoğlan'ın Başlıksız Şiiri

11. Var Git Ölüm

Ölüm ardıma düşüp de yorulma
Var git ölüm bir zaman da gene gel
Akıbet alırsın komazsın beni
Var git ölüm bir zaman da gene gel

Çıkıp boz kurtlayın ulaşamadım
Yalan dünya sana çıkışamadım
Eşimle dostumla buluşamadım
Var git ölüm bir zaman da gene gel

Karac’oğlan der ki derdim pek beter
Bahçede bülbüller şakıyıp öter
Anayı atayı dün aldın yeter
Var git ölüm bir zaman gene gel

Var Git Ölüm

12. Nasihat

Dinle sana bir nasihat edeyim
Hatırdan gönülden geçici olma
Yiğidin başına bir iş gelince
Onu yad ellere açıcı olma

El arifdir yoklar senin bendini
Dağıtırlar tuzağını fendini
Alçaklarda otur gözet kendini
Katı yükseklerden uçucu olma

Karac’oğlan der ki sözüm tutulası
Hakikat cümlesi anlaşılası
Kötülere konup göçücü olma
İyilere ulaşılası

Karacaoğlan Nasihat

13. Ağlama Sevdiğim Gül Dedi Bana

Seherden uğradım dostun köyüne
Hoş geldin sevdiğim in dedi bana
Tomurcuk memesin verdi ağzıma
Yorgunsun sevdiğim em dedi bana

Benim yârim bana yalan söylemez
Söylerse de gıybetimi eylemez
El yanında ikrarını dilemez
Elleri uyut da gel dedi bana

Karac’oğlan sırrın kime danışır
Siyah zülfü mah yüzüne kıvrışır
Ayrılanlar elbet bir gün kavuşur
Ağlama sevdiğim gül dedi bana

Ağlama Sevdiğim Gül Dedi Bana

14. Akça Kızlar Göç Eyledi Yurdundan

Akça kızlar göç eyledi yurdundan
Koç yiğitler deli oldu derdinden
Gün öğle sonu da belin ardından
Saydım altı güzel indi pınara

Karac’oğlan bunu böyle söyledi
İndi aşkın deryasını boyladı
Kızlar gitti diye pınar ağladı
Acıştım yüreğim yandı pınara

Akça Kızlar Göç Eyledi Yurdundan

15. Ağlayı Ağlayı Düştüm Yollara

Ağlayı ağlayı düştüm yollara
Karışayım bozbulanık sellere
Adı sanı bilinmedik illere
Gitmeyince gönül yardan ayrılmaz

Karac’oğlan der ki dert pek beter
Bahçede bülbüller şakıyıp öter
Ayrılan elbet bir gün kavuşur der
Ağlayı ağlayı düştüm yollara

Çıkıp boz kurtlayın ulaşamadım
Yalan dünya sana kaçışamadım
Eşimle dostumla da buluşamadım
Gitmeyince gönül yardan ayrılmaz

 Yazar
YORUMLAR
YORUM YAZ
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış yorumlar onaylanmamaktadır.