Serdar Tuncer Sözleri: Ruhunuza Dokunacak Şiirler ve Anlamlı Alıntılar

Serdar Tuncer Sözleri

Şiirleriyle, sözleriyle ve özgün üslubuyla dikkat çeken Serdar Tuncer, kalbe dokunan anlatımıyla geniş kitlelere hitap ediyor. Bu içerikte en güzel Serdar Tuncer sözlerini, anlamlı şiirlerini ve hayata dair düşüncelerini bulabilirsiniz. Söylenenlere göre, “Serdar Tuncer Sözleri” hem maneviyata vurgu yapıyor hem de insanın iç dünyasını derinlemesine ele alıyor. İşte, en yeni Serdar Tuncer sözleri ve manalı şiirlerinden seçmeler...

Derin Manalı Serdar Tuncer Sözleri

• Biz inançlı efkarlanınca çay içiyoruz.
• Gel dese gitsem, birer kahve alıp yürüsek sahil boyunca, o sussa ben dinlesem.
• Seni sevmek muhteşem bir yalnızlığa “evet” demekmiş; bildim, pişman değilim.
• Bir avuç Filistinliden kurtulmak isterken yeryüzündeki bütün vicdan sahiplerini Filistinli yaptılar.
• Asıl özleyenler, özlediğini dile getirecek gücü kalmamış olanlardır; gözlerinden okunur hasret.
• Aşık hiç yalnız kalır mı hafız, yar çıksa kapıdan hasreti gelir.
• Ne zaman umurumda, ne mekan benim. Yarından vazgeçtim, dünden de vazgeçtim. Ne ömür benim ne can… Ben seni göreli benden de vazgeçtim.
• Dünya bir acayip, uyku bile ihtiyacın olduğunu belli edersen gelmiyor.
• Gurbet neresidir diyene “Onun olmadığı yer” diyesim, “onun olmadığı yer mi var?” diyene sarılasım var.
• Üslup namustur; namussuza bile…
• Bir çay ver azizim... Kalışları, bitişleri, bekleyişleri, gidişleri ahirete saklayanlar için…
• Edep, dizlerin bükülmesi değil, gönüllerin diz çökmesidir.
• “Bana benden uzaktayım, sana senden fazla yakın” diyenin gönül lisanı, aşkın soluğuna emanettir.
• Susmak ne güzeldir; muhatap arifse edep, aşıksa ifade, ahmaksa cevap.
• Bakmasa kıyamet, baksa kıyamet. Ölüp ölüp dirilmek, işte aşk dediğin budur.
• Sevgilinin yüzünü görünce, derdi bitermiş insanın… İyi ama derdi sevgili olan neylesin?
• Konuştukça çirkinleşenler keşke bir sussa... Sustukça güzelleşenler ise ne güzel konuşur!

Serdar Tuncer’den Hayata Dair Özlü Cümleler

• Bir yudum aşkını bana çok gördün, çöllere attın da yüz deme bari.
• Gözler ki aşk kapısının tokmağıdır; girmesini bilenlere kapı her daim aralıktır.
• Hakikate taraf olursam Allah sever diye umudum var dost.
• “Ne evliya gibi yaşadık, ne eşkıya gibi. Birini bünyemiz kaldırmadı, ötekini de midemiz. Alacağın olsun dünya!”
• Nefsini hesaba katmazsan yol uzar, katarsan yol kapanır.
• Özlemler bazen gözlerden okunur; kimisi “özledim” diyemez, ama bakışları her şeyi anlatır.
• Başkasına çirkin görünen, bir bakışta güzelleşir… Eğer sen güzelleştirirsen.
• Uyku gibi bazı şeyler, lazım olduğunda gelmez, gereksiz olduğunda çepeçevre kuşatır insanı.
• Edep, gönül diz çöktüğünde başlar; dizlerin bükülmesi sadece onun zahiridir.
• Her gün bir yerden göçmek ne güzel, her gün bir yerlere konmak… Bulamayız demeyin, her arayan bir iz bulur gönül çatısında.
• Derdini sade anlatan kişi dertlidir, güzel anlatan edebiyatçıdır, hâliyle anlatan âşıktır, tebessümüyle örten ise âriftir.

Serdar Tuncer Şiirlerinden Seçmeler

Şiirlerinde aşkı, imtihanı ve maneviyatı işleyen Serdar Tuncer, mısralarına derin anlamlar yüklüyor. İşte, okuyanın ruhuna seslenen şiirlerinden bazı örnekler.

Nokta

Sen son cümle ben noktayım
Bitme bensiz bitme sakın
Bana benden uzaktayım
Sana senden fazla yakın

Sen körebe ben yoktayım
Azlığını bildim çokun
Hem karada hem aktayım
Gözsüz görüp elsiz dokun

Her yakına ıraktayım
Nerde hani nerde kokun
Sekizinci duraktayım
Yedi renge bıçak sokun

Su bende ben kuraktayım
Var uzakta yokta yakın
Sana bensiz varmaktayım
Sakın durma gitme sakın.

Kurbanım

Yar adıyla başlayayım sözüme
Gülsüz bağda bülbül ötmez kurbanım
Sözü önce söyleyeyim özüme
Yoksa kalpten kalbe gitmez kurbanım

Sen senin olmazsan tüm dertler biter
Varını yoğunu mürşidine ver
Ustanın elinde kütük ol yeter
Teslim olan zarar etmez kurbanım

Sen körebe ben hedef hem de yayım
Çıkıp sarılasım var her nefesinde payım
Sevmesen dağlarım kime dert yanayım
Ben susayım, aşk konuşsun, yetmez kurbanım...

Sen İstanbul Kokardın

Martıların gözlerinden dinledim
İstanbul’un boğazı yanmış dün gece
Yıldızlar şahitlik etmiş, suçlu benmişim…
Oysa can, yemin olsun yanağımdan süzülen denize,
Ben bu şehre yüreğimi içirmedim.

Göklerden hicran yağdı, İstanbul’lu bir geceydi.
Yere düşen her damlanın yüreğinde sen vardın.
İsmin dudaklarımda idamlık bir bilmeceydi.
Yalansa kahrolayım, sen İstanbul kokardın.

Sevda dediğin gülüm, bir busedir dudağımda
Bıçak gibi, yasak gibi, kan gibi…
Utanır, intihar ederdi ölüm
Hayata rest çekip ağladığımda
Korkak gibi, tutsak gibi, yaşanmamış an gibi…
Ben lal olmuş bülbülüm, sen deli gülsün bağımda
Zambak gibi, leylak gibi, candan özge can gibi.

Sekizinci durakta hâlâ beklerim seni,
Ama sen yoksun, sen yoksan hüznüm var…
Aşk dediğin bir nefes, yokluğun bin ah demek,
Unutamam desem de, İstanbul sende kokar.