Dostoyevski Sözleri | Dostoyevski Kitaplarından Güzel Sözler

Dostoyevski Sözleri
"Samimi olmak, aptal olmamaya engel değildir."
– Dostoyevski
Küçük bir çocuğu üzen kişiye yazıklar olsun!
"Hayatta bazen birisine o kadar gereksinim duyarsınız ki; bunun sevgiden çok nefretten kaynaklandığını bile bile yine de katlanırsınız bir çok şeye."
– Dostoyevski
Bir zamanlar mutlu olduğum mekanları tekrar ziyaret etmeyi severim. Geri getirilemez geçmişi, şimdiki anda yeniden şekillendirmeyi severim.
"Kolay bir saadet mi, yoksa insanı yükselten bir ızdırap mı daha iyi?"
– Dostoyevski
Hayatta hep mutlu olursam hayalini kuracak neyim kalır?
"Sevgi ile kin kalpte uzun süre barınamaz."
– Dostoyevski
"Ayağının altındaki kaldırım taşları gibi her şey sağır, her şey cansızdır onun için."
– Dostoyevski (Suç ve Ceza)
"Bizim gibi basit ve ölümlü insanlar en nihayetinde kaybediyordu."
– Dostoyevski (Kumarbaz)
"Mantığın durduğu yerde şeytan yardım eder."
– Dostoyevski
Eğer kirli bir ırmağı içine alıyorsan, bozulmadan kalabilmen için deniz olmalısın.
Olgunlaşmak; hiçbir şeye şaşırmamaktır.
İnsan aklı çoğaldıkça, can sıkıntısı artar.
"Sırf kalp kırmamak, kendime yakışanı yapmak için cevap veremediğim herkes kendini haklı zannetti."
Düşmanların mı var? Ne hoş. Bu hayatta bazı konularda karakterli bir duruş sergilemişsin demektir.
İnsanlara saygın sonsuz olsun ama sabrın sınırlı kalsın.
İçten, güzel olan her şey daima bağışlatır kendini.
İyi adamlar yalnızlıktan ölüyor. İyi kadınlarsa kötü adamların balkonlarından gökyüzüne bakarken.
Her insan herkes karşısında her şeyden sorumludur.
Sevgi her zaman karşılık görür, kin de.
Zamana güven, her şey unutulur.
Fyodor Dostoyevski Unutulmaz Sözleri
"Bir fikir ayrılığına rağmen karşındakine saygı duyabiliyorsan, insan olmuşsun demektir."
"Kapılarını kilitlemelerini gerektirecek bir şeyleri olmayan insanlar ne mutludurlar, değil mi?"
– Dostoyevski (Suç ve Ceza)
Zaten insanlar mutsuz olmadıkça başkalarının mutsuzluğunu anlamıyor. Mutsuz bir insanın hassasiyeti çok daha kuvvetli oluyor.
"Anacığım, hayatın gerçek yüzünü yazar adı verilen kâğıt karalayıcılarından değil benden öğrenebilirsin."
– Dostoyevski (İnsancıklar)
Bir insanın sevilmesi için kendini göstermemesi gerekir; yüzünü gösterdi mi sevgi ortadan silinir.
"Olmaz, bakarsın bir süre sonra ona sarıldığımı hatırladığında belki de tiksintiyle ürperir, 'onun hak etmediğim öpücüğünü çaldığımı' düşünür!"
– Dostoyevski (Suç ve Ceza)
Her mutsuzluğun ötesinde yine yaşam bekler; ama insana özgü bir yeteneksizliktir yaşayamamak. Yoksa hangi balık boğmuş kendini, hangi serçe atlamış damdan?
"Hepsinin halinde, en yakınlarının beklenmedik bir felaketi karşısında bile insanlarda her zaman görülen tuhaf bir sevinç duygusu vardı."
– Dostoyevski (Suç ve Ceza)
"Yapayalnız olmanın, tek başına kalmışlığın sonsuz acı verici karanlık duygularıyla doluvermişti birden yüreği."
– Dostoyevski (Suç ve Ceza)
En Güzel Dostoyevski Kitap Alıntıları
Aslında insanı en çok acıtan şey; hayal kırıkları değil. Yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır.
"Sevmek; güzel birinde aşkı aramak değil, o kişide bilmediğin bir zamanda, beklenmedik bir anda kendini bulmaktır."
Hiçbir şeye şaşmamak, çok akıllı olmanın belirtisidir derler. Bence aynı güçte ahmaklık belirtisidir de.
İnsan gayeye ulaşmak için çalışmayı sever; fakat ulaşmayı pek istemez. Bu hal hiç şüphesiz çok gülünçtür.
Tanrı olmasaydı her şey mübah olurdu.
Evlenme boşanma işi sırf kadınların elinde olsaydı, bir tek nikah sağlam kalmazdı.
Yanlış kişiden samimiyet beklediğin an, kırılıyorsun.
"İktidar, ancak eğilip onu almak cesaretini gösterenlere verilir."
– Dostoyevski (Suç ve Ceza)
Tok olan, açın halinden anlamaz derler. Ama bazen aç olan da açın halinden anlamıyor.
Gözleri sürekli gözlerindeyse sana olan merakındandır. Ama gözlerini senden kaçırıyorsa, o gözlerde sana ait bir şeyler vardır.
Asıl kötülüğüm nereden geliyor bilir misiniz baylar? En büyük kepazeliğim, her an, en kızgın anlarda bile hiç de kötü, hırçın bir insan olmadığımı, sadece serçeleri ürküten kaynana zırıltıları misali kuru gürültü çıkardığımı utana sıkıla idrak etmemdir.
Demek beni sevmiyorsun… Dünya hayır anlamında başını salladı. Svidrigaylov umutsuzlukla fısıldadı: "Beni… Sevemez misin? Hiçbir zaman?"
Bir anne için, evladının kapısında durup, ondan sadaka ister gibi sevgi dilenmekten daha onur kırıcı bir şey olamaz.
Bir sihir ya da mucize, son yıllarda geçirdiklerimi unutturabilse, dinç bir kafayla her şeye yeniden başlayabilsem.
Yaşamdan vazgeçmek yerine acıya sarılın. Çünkü o sizi daha diri tutar.
Kalbi olup da aklı olmayan bir kadın, aklı olup da kalbi olmayan bir kadın kadar mutsuzdur.
Dostoyevski Suç ve Ceza Kitap Alıntıları
"Acı ve ıstırap daima büyük bir zeka ve derin bir yürek için kaçınılmazdır."
– Dostoyevski (Suç ve Ceza)
"İnsanın zihni neyle meşgulse rüyasında onu görür."
Sevmek güzel birinde aşkı aramak değil; bir başkasında kendini bulabilmektir.
Ama toplum, muhafazakarlık görevini yerine getirmek için çok kez bu insanları asıp kesiyor ya da her türlü hareket imkanından mahrum ediyor. Ama yine aynı toplum, bir nesil sonra bu astığı insanların anıtını dikip, onlara tapıyor.
İnsan ne kadar kurnazsa, basit şeylerden tuzağa düşeceğinden o kadar az kuşku duyar.
Zekice bir duruşun kadar saf olabilir misin? İyilik, her zaman aynı anda çiçek açar mı? Yine de umut, kocaman bir vaha gibi çıkabilir karşımıza.
Eninde sonunda her şeyi anlayabiliyor olmak, gerçekten hastalıktır; hem de tam anlamıyla gerçek bir hastalık.
"Açtan çok tok, yorgunken uyuyan gibi..."
