Efkarlı Sözler | Sigara Yaktıran En Efkarlı Sözler
Efkarlı Sözler
Zaman zaman içimizdeki fırtınalar durulmaz; hüzün, özlem ve kırgınlıklar bir araya gelip içimizi kemirir. Böyle anlarda dilimizde *efkarlı sözler* dökülür. Bu sözler, yalnızlığımızın, kalp ağrılarımızın, suskunluğumuzun tercümesi olup hâlimizi anlatmaya koyulur. Kimi zaman bir şarkının en dertli dizesine tutunur, kimi zaman bir şiirin satırlarında demleniriz. İşte bu efkarlı sözler de benzer bir teselli sunar; içimizdeki kederi, hüznü ve yalnızlığı birkaç cümleyle ortaya koyar.
Çok pahalısın ulan mutluluk...
Ölümden sonrası varken. Senden sonrası neden olmasın sevgili…
Bugün biraz efkarlıyım, nedenini bilmiyorum. Öyle dalıyorum boş boş. Bir tek seni düşünüyorum.
Seni değil, bizi geri istiyorum!
En son utanacağın şey ağlamak olsun.
Gönül yorgun düştüğünde, yürek dilsiz kalır.
Hangi mevsimin rüzgarıdır aşk? Ne yana dönsem yüzüme hüzün eser.
Dünya hüzün yeridir, gariplerin sıkıntısı bitmez.
Her anımda seni düşündüm tıpkı diğer anımda olduğu gibi. Seni düşünmekten ileri gidemiyorum. Galiba ben sana aşık oluyorum.
Gün gelir kötü bir şiir bile dokunur insana, çünkü bazı sözcükler anılardan da kederlidir.
Kabullenmek kendi mezarına toprak atmak gibidir bazen.
Ay değil, mevsim değil, bir ömür geçti sensiz, keşke böyle sevmeseydim, ağlıyorum çaresiz.
Bitiyor benim için bu gece hayat; son kez gözlerine bakıp ağlamak isterdim sevdiğim.
Payımıza sükut düştüğünden beridir, kalbimizin sesini daha bir güzel duyar olduk!
Bazen gözlerden yaş akmaz; kalp ağlar sadece.
En kötüsü de etrafa renk saçarken, kendi içinde siyah olmak.
En Efkarlı Sözler
Bütün insanları sevebilirdim, sevmeye senden başlamasaydım.
Vazgeçtim artık gözlerinden. Düşünmüyorum seni. Kilitli kapılar ardına sakladım anahtarını mı? Kimseye veremedim. Yapamadım. Çünkü hala seviyorum.
Vefasız, karanlık yolda “hoşça kal” diyendir!
Gitsem ayrılık, kalsam yalnızlık.
Misafirsin bu hanede ey gönül, umduğunla değil bulduğunla gül, hane sahibi ne derse o olur, ne kimseye sitem eyle, ne de üzül.
Üzülmek, ağlamak insani duygular. Ağlayın, yapamıyorsanız da ağlar gibi yapın da o katılaşmış kalp biraz yumuşasın.
Hayat bir garip. Sizce de öyle değil mi? Bugün kah gülüyorsun kah ağlıyorsun. Ya gülmek mesele ya ağlamak.
En çok beni sevseydin böyle olmazdı biliyorum.
Efkarın demir attığı liman yürektir.
Hadi yalnızlığını idam et bakalım, son arzusunu yerine getirebilecek misin?
Geçmişe sünger çek. Geleceğe emin bak. İnan, gelecekte seni ne fırsatlar bekliyor olacak.
Kolay değildir; uğruna her şeyinizi verdiğiniz insana yabancı gibi bakmak.
Etrafım çok kalabalık ama hepsi merhabalık.
Özledin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, şiirler yazdın. Peki, o ne yaptı? Deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta.
Aşk bir yok oluş derlerdi inanmazdım. Onu tanıdığım günden beri kayboldum. Evin yolunu dahi bulamıyorum.
Hüznün başkenti gibisin yüreğim, özür dilerim seni bu hale getirdiğim için!
Yüreğiyle gelmeyen, bahanesiyle gelir.
Hasretim senelere dönse de ne aşkına bedduam ne de sana kinim var, bin bir dert çektirsen de seni mahşere kadar sevmeye yeminim var.
Neden beni sevmedin diye sormuyorum. Çünkü senin kalbin taştan bir duvar. Ne yapsam başaramadım o taşı delmeyi. Biliyor musun artık bıraktım seni sevmeyi.
İkimizin adı bir cümlede geçmediğinden beri ilgimi çekmiyor kimin ne söylediği.
Tespih gibi oldu acılarım; çektikçe başa dönüyorum.
Bana öyle geliyor ki, ben uzun zamandan beri kendim olmaktan çok, kendimi oynuyorum.
Dertli ve Efkarlı Sözler
Beni unutma olur mu? Gezdiğimiz o yerleri, el ele tutuştuğumuz ilk parkı. Unutulmak dokunur çünkü insana.
Okuduğum kitaplarda bulduğum aşkı, tanıdığım ve güvendiğim insanlarda kaybettim.
Gönlüm deniz değil ki efkarım sahile vursun.
Sevmek, hesap işi değil, sevmek güvenmekti, ait olmaktı. Eskidendi...
Efkarlı olmak, biraz da sitemkâr. Ben hepsini topladım bir araya. Galiba yaşlanıyorum. Yine tek başımayım.
Gitmek istediğin yere vardın biliyorum, olsun ben hâlâ varmışsın gibi yapıyorum.
Bazen susmak gerekiyor acı dolu hayatı anlamak için.
Bu kez anladım, hüzünlerden bozma mutluluklar yaşıyorum.
Birazdan güneş karanlığı delecek ve gün aydınlanacak. Ben hâlâ ayaktayım. Uyuyamıyorum. Çünkü gözümü kapadığımda hayalin geliyor aklıma.
Kaybolup gideceğim doğru. Ama seninle yaşlanmak isterken şimdi tek başıma yaşlanıyorum. Ellerim titriyor, gözlerim görmüyor.
Sevmenin bu kadar zor olduğunu bilseydim, inan seni tanımaz, ilk anda bırakırdım. Çünkü hayatı ve sevgiyi zehir edecek kadar insafsızın tekiymişsin.
Efkarlı Sigara Sözleri - Sigara Yaktırmalık Efkarlı Sözler
Beraber gülmeyi özlediğimiz insanlar, şimdi başkalarıyla kahkahaların dibine vuruyor.
Gidecek yerin kalmadığında zoruna gider hayat.
Seni aklıma getirecek birçok şarkı varken, yanıma getirecek hiçbir şey yok.
Bu gece yalnızım. Tıpkı diğer geceler gibi. Geceler beni örten bir yorgan gibi. Bugün de sabah olmasa ne güzel olur.
Herkes yarasını saklıyor, ben elimi sol göğsüme koyup gururla gösteriyorum. Bak burada!
Ucuz insanların üzerine kurulan hayaller size pahalıya patlar.
Dökmeye niyetim yok içimi, zaten zor sığdırdım!
Sevdiğini kaybeden insanın, gülümsemesinde bile bir hüzün vardır.
Dediler ki sevme, aşık olma. Ama bilemediler dünyanın en güzel şeyinin âşık olmak olduğunu. Bırak söyleme. Bunu senle ben bilelim.
Sigaramdaki zehir kadar olamadın sevgili. O hep içimde duruyor, sense yanımda dahi kalamadın.
Gittin mi büyük gideceksin. Ayrılık bile gurur duyacak seninle.
Sen ağaç baltaya ne demiş bilir misin kardeş? “Ben senin beni kestiğine değil, sapının benden olduğuna üzülüyorum!”
Kokun geliyor burnuma. Ne güzel kokardın. Saçların geliyor aklıma, ne güzel sırmaydı. Şimdi ellerim boş boş... Sen hayata gözlerini kapadığın günden beri.
Kelimeler, içindeki duyguların karşılığı olamıyorsa, korkma; kaybetmeye alışıyorsun demektir.
Söylesene, bıraktığın düşü şimdi kim büyütecek?
Efkarlı Damar Sözler
Paranla şeref kazanma, şerefinle para kazan ki; paran bittiğinde, şerefin de bitmesin.
Hayatta tanıdığın en özel insandı o. Gülüşü içimi ısıtırdı. Şimdi ise yok. Nerededir, ne yapar bilmiyorum. Tek hatırası var bende: Yanımdaki busesi.
Yıprandım, bittim; kalmadı yaşamak için dermanım. Gözlerine bakıp ağladım ama beni hiç anlamadın.
Gece uyuyamayan insanların gündüze sığmayan acıları vardır.
Sen; aklım ve kalbim arasında kalan, en güzel çaresizliğimsin.
Sen geçmiş diyarların gelecek seyrini değiştiren güzele... Sevmeyecektin, niye burada kaldın? Neden kalbime merdiven kurdun? Ya gel ya da al git bu kalbi geldiğin yere.
İnsanın sevdiğini son kez görmesinden daha kötü olan tek şey; onu son kez gördüğünü biliyor olmasıdır.
Hiçbir harfi sensiz bir cümleye kurban etmedim.
Gözlerim bir kuyu, dilim kördüğüm; bir görünmez âlem olsa gördüğüm.
Ben senin yerinde olsam beni severdim. Çünkü ben sevgiyi hak ediyorum. Senin gibi başımı alıp gitmiyorum.
Sana hayatımı adadım, sana gençliğimi düşünmeden verdim, ama sen beni sadece kullandın; zamanımı bitirdin.
Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer, benimle yeniden tanış.
Tamam sevdik, acı çektik, ağladık bitti. Nokta koymayı bileceksin.
Hayat bazen insana oyun oynar. Takma bunları. Çünkü sen doğduğunda bunlar yoktu. Ölünce de olmayacak.
Kimi zaman efkar halini en sevdiğimiz şarkılara veya şiirlere dökeriz, kimi zaman ise bu kısa derin sözler bize tercüman olur. Önemli olan, duygularımızı ifade edecek doğru cümleleri bulmak ve hüzünle baş etmeyi öğrenmektir. Unutmayın, hüzünlü ya da efkarlı olmanın da kendine has bir asaleti vardır; yeter ki kendinizi kaybetmeden, umudunuzu yitirmeden yolunuza devam edin.
Ve son bir söz: Ağlamak zayıflık değildir; bazen en güçlü çığlıklar, sessiz gözyaşlarıyla atılır.
